Everybody wants to be the Shaman
Er is een tendens in de spirituele wereld waarin iedereen ineens de sjamaan, healer of spaceholder wil zijn. Ik vind het prachtig dat velen de roep voelen om te helen—want we verlangen allemaal naar een wereld in vrede en harmonie. Maar dat betekent niet dat iedereen zomaar ceremonies of healings zou moeten geven.
Steeds vaker zie ik mensen, vooral vrouwen uit het bedrijfsleven, marketing of retail, die na een paar ceremonies en een cursusje besluiten dat ze dit werk ook kunnen doen. Maar spaceholderschap is geen rollenspel. Het is geen verzameling technieken, geen indrukwekkend uiterlijk, geen zelfbenoemde titel.
Dit pad vraagt toewijding. Het vraagt diepe studie, sterven en herboren worden. Het vraagt om een kanaal te zijn voor iets dat groter is dan jijzelf—en daarvoor moet het ego een stap opzij doen.
Na vijftien jaar in het veld, met honderden individuele sessies en ceremonies, voel ik hoe mijn kanaal steeds zuiverder wordt. Hoe ik anderen kan dragen zonder gehecht te zijn. Maar nog steeds leer ik. Want een ware spaceholder weet: je bent nooit ‘klaar’.
En hier wringt het.
Steeds meer mensen positioneren zich spiritueel zonder het veld écht te dragen. Ze consumeren sjamanisme in plaats van het te belichamen. Overal worden containerbegrippen herhaald. Iedereen belooft hetzelfde, praat elkaar na. Aan de buitenkant ziet het er prachtig uit, maar ik voel geen wortels.
Het maakt me verdrietig. En soms ook boos.
Want wie onderscheidt nog de ware dragers van de mooie verschijningen?
Dit werk gaat niet over ego. Niet over hoe je eruitziet met veren in je haar, gouden jurken en een mystieke blik. Het gaat over de vraag:
🌿 Kun jij werkelijk iemand dragen?
🌿 Durf je met hen af te dalen in de schaduw?
🌿 Ben jij een baken dat veiligheid waarborgt?
Want het maakt wél degelijk uit bij wie jij je in alle kwetsbaarheid opent.
Het maakt uit wie er in jouw energetisch systeem werkt.
Het maakt uit wat jij toelaat in jouw veld.
‘Baat het niet, dan schaadt het niet’ gaat hier niet op. Het schaadt wél.
Vooral als er wordt gewerkt met plantmedicijnen of kundalini-energie zonder diepe kennis en inwijding. Er wordt maar wat aangerommeld met krachten die mensen kunnen ontwrichten en hertraumatiseren. Kundalini laat zich niet ‘opwekken’ door een ander. Als het jouw tijd is, ontwaakt het van binnenuit. Niet omdat iemand met een weekendtraining zichzelf een activator noemt.
Er is te veel spiritueel ego. Te weinig echte toewijding.
En terwijl de oppervlakkige praters moeiteloos zichtbaar zijn, werken de diepste dragers vaak in stilte. Ik ken healers met een diep, zuiver medicijn, maar zij werken in de luwte. Want ondernemen is een vak apart. Zichtbaarheid betekent niet automatisch diepte.
Ik bid voor onderscheidingsvermogen en nederigheid.
Voor hen die echt van binnenuit de roeping voelen, wens ik een zuivere lijn en een leraar toe.
Zodat zij een werkelijk kanaal kunnen zijn en een veilig veld kunnen bewaken.
